Sepatutnya, entri ni Mieya dah up-kan, 2-3 hari sebelum kedatangan bulan Ramadhan 1435H. Tapi malangnya, satu bangunan tempat Mieya bekerja terputus bekalan elektrik selama dua hari berturut-turut.
Yang peliknya, bangunan di sebelah kiri dan kanan tempat Mieya bekerja tak ada pula mengalami perkara yang sedemikian rupa. Hal ini menyebabkan banyak kerja-kerja yang tertangguh. Sampai terpaksa bawa balik kerja untuk dibuat di rumah. T_T
Kebetulan, our marketing manager Mr. D berada di Jakarta, Indonesia bagi urusan kerja. Jadi, Mieya dan rakan sekerja yang lain bersepakat meminta beliau (a chinese guy) untuk membelikan ole-ole sebagai buah tangan daripada negara seberang.
 |
| Inilah ole-ole yang dimaksudkan tu. |
Rupa-rupanya, Mr D tak tahu apa itu ole-ole.. Katanya, sewaktu berjalan-jalan di sekitar Kota Bogor.. beliau ternampak kedai yang menjual ole-ole (Lapis Bogor Sangkuriang) dan terus singgah untuk membelinya. hehehe Kelakar pula rasanya bila mendengar cerita daripada Mr D ni.
Nasib baik lah ole-ole yang beliau beli ni rasanya sedap sangat-sangat. Tak terlalu manis dan tak terlalu tawar. And then, biasanya cheese tu mesti ada rasa muak, but alhamdulillah Lapis Bogor ni tak ada langsung rasa muak. Just nice gituw. Mencair air liur weh bila makan kek lapis ni. wuwuwu
Rasa macam nak makan lagi, tak puas lah kata kan. Harganya pon murah dan berbaloi. Insha allah, lepas ni boleh lah kirim dekat Mr D jika beliau berkesempatan untuk ke sana lagi.
